Καλοκαίρι 2010. Βρίσκεστε στην παραλία, σε μια ηλιόλουστη και πολύ ζεστή μέρα και έχετε αράξει στην ξαπλώστρα! Η παραλία έχει ''τιγκάρει'', αλλά εσείς δεν πτοείστε επειδή όπως είπαμε έχετε αράξει! Έχετε φθάσει σε τέτοιο σημείο ''ρέκλας'' που είστε απολύτως σίγουρος πως ό,τι και να γίνεται δεν πρόκειται να σας χαλάσει την ηρεμία στην οποία βρίσκεστε αυτή τη στιγμή. Ακόμα και η φασαρία από τα πιτσιρίκια αντιμετωπίζεται με ένα σετ ακουστικών και το mp3 να παίζει την αγαπημένη σας μουσική.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα?
Κάποια στιγμή θέλετε να αλλάξετε πλευρό γιατί έχετε πιαστεί τόση ώρα στην ξαπλώστρα. Γυρνάτε λίγο το κεφάλι προς τα δεξιά και βλέπετε το παρακάτω σκηνικό:
Και σας ρωτώ τώρα εγώ: αδιαφορείτε και την ''ξαπλάρετε'' ξανά, απολαμβάνοντας τον ήλιο, τη φραπεδιά, επιστρέφοντας στην προηγούμενη κατάσταση που βρισκόσασταν ή απολαμβάνετε (με τη διακριτικότητα που σας διακατέχει) το όλο σκηνικό?
Έ?
Τί?
Πώς είπατε?
Άσε μεγάλε, μας τα 'παν κι άλλοι!!!!!!!
Υ.Γ.: Η παραπάνω φωτογραφία παρουσιάστηκε σε ένα άλλο blog, δεν μπορούσα όμως να μην την ποστάρω!!! :D
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου